អ្នកជាឳពុកម្ដាយ តែងតែតាមដានរាល់សកម្មភាពនានាដែលកូនបានធ្វើនិងជួយតម្រង់ឬណែនាំកាលបើឃើញថាកូនៗបានធ្វើខុសអ្វីដែលយើងចង់បាន ។ ក្នុងនោះការហូបចុកជារឿងសំខាន់ ។ គ្រួសារយើងតែងតាមដានកូន ៗ ព្រោះកូនប្អូនមិនសូវរវល់នឹងបាយទឹកនំចំណីផ្លែឈើអ្វីទេ ។ បើបណ្ដោយ គេញ៉ាំពីរបីម៉ាត់ឈប់ហើយ ។ ថ្ងៃនេះគ្រួសារយើងរវល់នឹងការងារខាងក្រៅ មិនបានញ៉ាំបាយជុំគ្នាទេ យើងបណ្ដោយឲ្យកូន ៗ ញ៉ាំបាយជាមួយបងប្អូនដែលជាក្មេងៗដូចគ្នាបីបួននាក់ ។ ឭចានស្លាបព្រាមួយស្របក់កូននីតាដើរមកតោងដៃប៉ាគេ ។ គាត់ពិតជាដឹងថា កូននស្រីគាត់ញ៉ាំបាយមិនទាន់ឆ្អែតទេ ។
ប៉ា ៖ … នីតាកូនញ៉ាំបាយបានប៉ុន្មានម៉ាត់មិញ ម៉េចក៏ឈប់ភ្លាមហើយ ?
នីតា ៖ កូនអត់ដឹងទេប៉ា ។
ប៉ា ៖ អុញ…
….
នីតា ៖ ម៉ាក់ ៗ ជួយថាកូនមើល តើប៉ាប្លែកអត់?
ម៉ាក់ ៖ ប្លែករឿងអីទៅកូន ?
នីតា ៖ ប៉ាសួរកូនប្លែកដល់ហើយ ។
ម៉ាក់ ៖ សួរថាម៉េចទៅកូន ?
នីតា ៖ ប៉ាសួរកូនថា ញ៉ាំបាយម៉ានម៉ាត់? ហើយកូនមានទៅរាប់ថាបានប៉ុនា្មនម៉ាត់ឯណា ហើយចុះពេលម៉ាក់ញ៉ាំបាយ ម៉ាក់មានរាប់អត់ ?
ម៉ាក់ ៖ ម៉ាក់អត់បានរាប់ដែរហ្នឹង ។
នីតា ៖ អញ្ចឹងហើយបានជាកូនថា ប៉ាសួរកូនប្លែកហ្នឹងណ៎ា ។
ម៉ាក់ ៖ អូ! ពាក្យដែលប៉ាសួរហ្នឹង មានន័យថា កូនញ៉ាំបាយច្រើនអត់តើ ។
នីតា ៖ ចុះម៉េចប៉ាមិនសួរដូចម៉ាក់ដូចម៉ាក់អញ្ចឹងទៅ ។ សួរប៉ុន្មានម៉ាត់អញ្ចឹងអ្នកណាទៅឆ្លើយបាន …
មតិ