លោកខ្មែរលីងនៅផ្ទះទេ ខ្ញុំសូមភ្ជាប់អត្ថបទនេះទៅផ្ទះខ្ញុំមួយណា!
យាយ ៖ រួចចៅឯងទិញផ្កាយកទៅណា ?
ចៅ ៖ យកទៅបុណ្យសង្សារ ។
យាយ ៖ មីដែលម៉ោពីម្សិលមិញហ្នឹង ហ្អី ។
ចៅ ៖ បាទ, យាយ ។
យាយ ៖ ចុះម៉េចបានវាស្លាប់ ?
ចៅ ៖ ថាម៉េច យាយ ????
មនុស្សចាស់គាត់មិនយល់ គាត់ស្មានថា បុណ្យសង្សារ គឺសង្សារហ្នឹងស្លាប់ ហើយគេចាត់ធ្វើពិធីបុណ្យសពតាមទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ ។
យើងជួបពាក្យ បុណ្យ ញឹកញាប់ក្នុងលក្ខណៈជាពាក្យផ្សំ ដូចជា បុណ្យខ្មោច បុណ្យ បច្ច័យ បួន បុណ្យសង្ឃទាន បុណ្យជាតិ បុណ្យ ជាដើម ។ ពាក្យថា បុណ្យ ខាងលើមាន បុណ្យមួយមិនមានទានធូប ឬសក្ការបូជា ។ ក្រៅពីនោះគេមានរណ្តាប់បូជាបែបសាសនាទាំងអស់ ។
តាមវចនានុក្រមភាសាខ្មែរ ពាក្យថា បុណ្យ មានន័យថា ៖ ។
ដោយឥទ្ធិពលបច្ចឹមប្រទេស ខ្មែរយើងបានទទួលពិធីនានាពីប្រទេសទាំងនោះ ទាំងផ្លូវ លោកនិងផ្លូវធម៌ ។ ផ្លូវលោកមានជាអាទិ៍ ទិវាសិទ្ធមនុស្ស, កុមារអន្តរជាតិ ជាដើម ។ នា ពេលថ្មីៗនេះយើងបានទទួលពិធីមួយ ដែលយុវវ័យភាគច្រើនកំពុងមានការពេញនិយម នោះគឺ valentine day ដោយទិដ្ឋភាពជាទូទៅនៅឱកាសនោះ ដើម្បីបង្ហាញទឹកចិត្តនៃក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្លួន គេជូនផ្កា វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ដល់គ្នា ។ ខ្មែរយើងហៅពិធីនេះថា បុណ្យសង្សារ ហើយឲ្យតែដល់ឱកាសនេះម្តង ៗ យុវវ័យយើងតែងពពាក់ពពូនទិញវត្ថុអនុស្សារីយ៍ជាពិសេសផ្កាកូលាបជូនគ្នាដើម្បី សម្តែងក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្លួនចំពោះសង្សារឬអ្នកជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្លួន ។ ប៉ុន្តែលើសពីនេះ មានយុវវ័យមួយចំនួនប្រើឱកាសនេះដើម្បីការសប្បាយភ្លើតភ្លើនដែលប្រាសចាកទំនៀមទម្លាប់នៃសង្គមខ្មែរ ។ ដោយឃើញថាទង្វើនេះអាចជះផលមិនល្អដល់សង្គមខ្មែរ ទើបអ្នកដែលមានការបារម្មណ៍អំពីរឿងនេះ បានព្យាយាមបង្វែរសេចក្តីប្រែរបស់ពាក្យខាងលើមកជា (ខ្លឹមសារបន្ថែម) ។ ទោះជាយ៉ាងនោះក្តីក៏ពាក្យ បុណ្យសង្សារ នៅតែមានប្រជាប្រិយភាពក្នុងចំណោមយុវវ័យ ។
ខ្លឹមសារបន្ថែមនៃពាក្យ សង្សារ ៖
Posted by somada on February 9, 2013 at 4:35 pm
ជិតដល់ថ្ងៃបុណ្យសង្សា ស្រាប់តែនឹកឃើញអត្ថបទមួយរបស់លោកខ្មែរលីង អានពេលណាអស់សំណើចពេលនោះ ដូច្នេះក៏សូមភ្ជាប់អត្ថបទនេះមកដាក់ក្នុងប្លករបស់ខ្ញុំតែម្តងទៅ តែសង្ស័យតែម្ចាស់គាត់មិនដឹងទេមើលទៅព្រោះគាត់រត់ចោលផ្ទះយូរហើយ គិៗៗៗ ។
រីករាយទិវានៃក្តីស្រឡាញ់ដល់អ្នកភូមិទាំងអស់គ្នា ។
Posted by លី កល្យាណ on February 9, 2013 at 6:38 pm
ង៉ាស់ៗៗៗ
Posted by somada on February 9, 2013 at 6:41 pm
សើចឮម្ល៉េះ ផ្អើលគេផ្អើលឯងអស់ហើយ ។ ហើយអត់ទៅចូលឆ្នាំចូលខែអីនឹងគេទេហី ?
Posted by លី កល្យាណ on February 10, 2013 at 9:50 am
ខ្មែរសុទ្ធមើលតែសម្បុរគឺដឹងហើយ ប្រហែលនឹងខ្លាឃ្មុំភ្នំតាម៉ៅ 😀
អស់សំណើចនឹងគេធ្វើបុណ្យឱ្យសង្សារហ្នឹងណាបង។
Posted by somada on February 10, 2013 at 10:05 am
អញ្ចឹងទេហី ស្មានតែសើចរឿងផ្សេង ។ បងក៏មិនមែនចិនដែរ តែដូចជាឃ្លានសម្លចាប់ឆាយម៉េចមិនដឹងទេ គិតទៅផ្ទះជីវីសុំសម្លគេមួយចានសិន គ្រាន់បានរួចម្ហូបមួយពេល ។
Posted by លី កល្យាណ on February 10, 2013 at 10:13 am
សុំឱ្យច្រើនបន្តិចមកបង ប្រាប់គេថាគ្នាបងច្រើនទៅ!
Posted by ម៉ាក់ស្រីតូចបីនាក់ on February 10, 2013 at 1:04 pm
មកផ្ទះខ្ញុំមក សម្លម៉ាឆ្នាំងធំហ្នោះ
Posted by លី កល្យាណ on February 10, 2013 at 1:14 pm
ខ្ញុំយកស្រាក់ពីរទៅជាមួយដែរ បានអត់?
Posted by លី កល្យាណ on February 10, 2013 at 8:11 pm
😀 សុំលេងៗទៅ ក្រែងបានមែន ។
ទោះជាយ៉ាងណា ប្អូន នឹកដល់ក្មួយដែរ ព្រោះថាស្រាក់ ដែលថាយកទៅនោះគឺផ្ញើអាពីរនាក់ទេ។
ខ្ញុំនៅម្នាក់ឯងសុំតែម៉ា ហ៊្វុល ពោះ ឱបពោះមកផ្ទះវិញហើយ
Posted by somada on February 10, 2013 at 2:34 pm
ហ៊ី អត់ចេញមុខសុំផង ដល់តែម្ចាស់គេហៅ ស្រាប់តែធានាខ្លួនយកស្រាក់ទៅម្តងពីរហ្មង ។ សង្ស័យតែអត់ហើយខ្ញុំ ទៅក្រោយគេហើយនៅឆ្ងាយទៀត ។
Posted by ម៉ាក់ស្រីតូចបីនាក់ on February 10, 2013 at 10:37 pm
ម៉ាស្រាក់ឣោយបងកល្យាណ ម៉ាស្រាក់ទៀតឣោយបងសុធា
Posted by somada on February 11, 2013 at 10:52 am
អរគុណហើយជីវិ បងសុំយកតែសម្លទេ ឯម៉ាស្រាក់ពីរស្រាក់អីនោះ ទុកឲ្យកល្យាណជាអ្នកទទួលជំនួសចុះ (បងខ្លាចឈឺណាស់) ។ សុំទៅមុនហើយកល្យាណអើយ ។
Posted by ម៉ាក់ស្រីតូចបីនាក់ on February 12, 2013 at 10:03 am
hahaha អោយសម្លទេ មិនមែនដាក់ម៉ាស្រាក់ពីរស្រាក់ទេ
Posted by somada on February 13, 2013 at 9:15 pm
ស្មានតែឲ្យម៉ាស្រាក់ កុំអីបានទៅរកអ្នកគ្រូពេទ្យបាត់ គិៗៗៗៗ
Posted by Lovepeehs05 on February 9, 2013 at 6:55 pm
ស្មានតែច្រឡំនិយាយរឿង វាលវដ្តសង្សារ មានអីពូកែ រកលីងមែន សូម៉ាដា បែបស្រម៉ៃចង់ បានផ្កាដែរហើយមើលទៅ !!
Posted by somada on February 9, 2013 at 7:40 pm
ជម្រាបសួរលោកពូ សុខសប្បាយជាទេ ?
ស្រម៉ៃតិច ៗ ដែរហ្នឹងណ៎ាលោកពូ តែមើលទៅដូចគ្មានសង្ឃឹមទេ ព្រោះចូលដល់វគ្គ មេឃលែងចាញ់សម្រស់អូនទៅហើយ Ki@@@@@
Posted by Lovepeehs05 on February 9, 2013 at 8:07 pm
សុខសប្បាយជាធម្មតាដែរ តែកេងមិនសូវលក់ ។ សូម្បីតែព្រះពុទ្ធ ក៏នៅតែមានគេតាមប្រគេនផ្កាដែរ ចុះទម្រាំសូម៉ាដា នៅក្រលេកញញឹមនៅឡើយ ធ្វើម្តេចអត់ផ្កា !
Posted by somada on February 10, 2013 at 9:40 am
អរគុណហើយលោកពូដែលបានសរសើរ សង្ស័យតែគេងអត់លក់ដែរហើយខ្ញុំថ្ងៃនេះ ។
Posted by លី កល្យាណ on February 10, 2013 at 9:51 am
រួចចុះបងសុធាក្លាយជាឃ្មុំពីពេលណាម៉េចក៏ខ្ញុំមិនដឹងសោះចឹង??? 😀 😀 😀
Posted by somada on February 10, 2013 at 10:07 am
អត់ចង់ធ្វើឃ្មុំទេគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់ ខ្លាចគេទៅកាច់យកទឹក និង ផ្លិតយកទៅអាំង តែបើជាកន្លង់វិញប្រហែលជាមិនសូវមានគ្រោះថ្នាក់ទេមើលទៅ ។
Posted by លី កល្យាណ on February 10, 2013 at 10:14 am
បើមិនចង់ធ្វើឃ្មុំទេ កុំទៅទារបងប្រុសរកផ្កាអីប្រយ័ត្នគាត់ថាឱ្យ!
Posted by somada on February 10, 2013 at 10:17 am
ចុះប្រាប់ហើយតើថា អត់ចង់ធ្វើឃ្មុំទេ តែចង់ធ្វើកន្លង់ ។ កន្លង់មានវាសនាជាងឃ្មុំណាម្ចាស់អូន ។
Posted by លី កល្យាណ on February 10, 2013 at 10:15 am
អត់ដែលបានសួរថាអាឃ្មុំង៉ៃមុនហ្នឹងវាយ៉ាងម៉េច? មើលទៅមិនទំនងសោះ
Posted by somada on February 10, 2013 at 10:18 am
មានអីឆ្ងាញ់គ្រាន់បើដែរតើ ឆីអស់គ្មានឲ្យសល់អីម៉ាតិចទេ ។
Posted by លី កល្យាណ on February 10, 2013 at 10:23 am
ឱ្យតែជិះកាត់ហ្នឹង នឹកបងឯងភ្លាម
Posted by somada on February 10, 2013 at 10:34 am
មែនអី ? សំណាងដល់ហើយខ្ញុំមានអ្នកនឹក តែនឹកកូនចាបទេដឹង ?
Posted by លី កល្យាណ on February 10, 2013 at 10:38 am
នឹកកូនចាបទេ ព្រោះម៉ែចាបមានអ្នកនឹកហើយ ហើយក៏មិនគួរឱ្យស្រឡាញ់ដូចកូនចាបដែរ ។ មិនចង់និយាយត្រង់ពេកទេ តែធ្វើម៉េចបើកាលៈទេសៈបង្ខំ 😀
តែអាកូនចាបៗហ្នឹងអត់ចេះញ៉ាំផងហ្នឹង? ង៉ៃមុនប្រុងផ្ញើម៉ាក់អាបីនាក់ដែរ តែគិតថាកូនគេក៏មិនញ៉ាំដែរ។
Posted by somada on February 10, 2013 at 2:36 pm
កូននេត្រញ៉ាំអត់បានទេ ព្រោះពេលញ៉ាំហើយពិតជាឡើងកន្ទួលពេញខ្លួន ។ តែម្នាក់ទៀតចូលចិត្តដូចម៉ាក់វាដែរ ។